Pseudomugil furcatus

Nichols, 1955

Soortbeschrijving

Pseudomugil furcatus is een kleine vis die uitgroeit tot een lengte van ongeveer 5 tot 6 cm. Ze hebben twee rugvinnen die gescheiden worden door een kleine tussenruimte en waarvan de eerste veel kleiner is dan de tweede. De lichaamskleur is geelgroen bij zowel de mannetjes als de vrouwtjes. De rug- en anaalvinnen van de mannetjes zijn doorzichtig met smalle gele zomen. De buik- en borstvinnen zijn rood getint. De staartvin is geelachtig met zwarte zomen langs de rug- en de buikzijde. Bij de vrouwtjes is de staartvin geelachtig wit en zijn de borst- en buikvinnen doorzichtig. Het buitenste gedeelte van de tweede rugvin is gelig. De schubben op het lichaam hebben een enigszins donker randje. Ze verschillen van de meeste andere vormen van Pseudomugil van Australië en Nieuw-Guinea doordat hun staartvin langer en meer diep gevorkt is. De mannetjes kunnen eenvoudig van de vrouwtjes onderscheiden worden door hun helderder kleuren en de langere en meer uitgerekte rugvin.

Verspreiding en leefgebied

Pseudomugil furcatus is oorspronkelijk gevonden in de Peria Creek, een zijriviertje van de Kwagira (Kwagila) River, in oostelijk Papoea-Nieuw-Guinea. Ze zijn ook verkregen vanuit Safia, in de Musa Rivervallei waar ze vrij algemeen  zijn in kleine heldere regenwoudstroompjes. Ze hebben een verspreidingsgebied in Papoea-Nieuw-Guinea tussen Dyke Ackland en Collingwood Bays. Ze worden gewoonlijk gevonden in kleine, heldere, relatief snelstromende zoetwaterstroompjes met overvloedige watervegetatie. De waterwaarden die beschreven worden voor hun natuurlijke leefgebieden zijn: temperatuur 24-28,5 °C; pH 7,0-8,0 en hardheid 5-10 dH.

Opmerkingen

Deze soort werd oorspronkelijk in 1955 als Pseudomugil furcatus beschreven door John Treadwell Nichols, curator voor vissen aan het American Museum of Natural History. Ze zijn verzameld door Hobart M. Van Deusen tijdens de Vierde Archbold Expeditie naar Nieuw-Guinea op 24 augustus 1953. In een herziening van de familie Melanotaeniidae in 1980 werden ze afgesplitst van het geslacht Pseudomugil en geplaatst in het nieuwe geslacht Popondetta en de naam werd veranderd in Popondetta furcata. Later werd ontdekt dat de naam van het geslacht Popondetta reeds eerder gebruikt was en in 1987 ondergingen ze een nieuwe naamswijziging en ze werden toen Popondichthys furcatus genoemd. Na twee jaar kwam er in 1989 nog een herziening van het geslacht Pseudomugil en werden de blauwoogjes, inclusief Popondichthys furcatus, in hun eigen familie Pseudomugilidae geplaatst en ze kregen hun oorspronkelijke naam Pseudomugil furcatus terug. In 1981 werden levende exemplaren verzameld door Gerald Allen en Barry Crockford en deze werden mee teruggenomen naar Australië, waarop ze nagekweekt werden en hun plaats verkregen in de aquariumhobby.

Literatuur

- Allen G. R. (1980). A Generic Classification of the Rainbowfishes (Family Melanotaeniidae). Records of the Western Australian Museum 8 (3): 449-490.

- Allen, G.R. (1991). Field guide to the freshwater fishes of New Guinea. Christensen Research Institute, Madang, Papua New Guinea.

- Crockford, B. (1984). The genus Popondetta. Fishes of Sahul 2(2): 66-68.

- Nichols, J. T. (1955) Results of the Archbold expeditions. No. 71. Two new fresh-water fishes from New Guinea. American Museum Novitates 1735: 1-6.

- Saeed B., W. Ivantsoff, en G. R. Allen (1989). Taxonomic revision of the family Pseudomugilidae (Order Atheriniformes). Australian Journal of Marine and Freshwater Research 40: 719-787.